یادداشت هشتاد و ششم

‏ 

 بعد تو نقشه‌های دل

نقشِ بر آب می‌شود

هر نفسی که می‌کِشم

بی تو عذاب می‌شود

گرچه که درد بی کسی

می کُشدم ولی دلم

با میِ نابِ عشقِ تو

مست و خراب می‌شود

بعدِ تو درد می‌کشد

هجرِ تو را خمار دل

خاطره‌ات به سینه‌ام

باده‌یِ ناب می شود

‎مجتبی خوش زبان

از این شعر متنفرم، متنفرم، متنفرم

وقتی خوندمش قلبم درد اومد چون من دقیقا میدونم این دردی که ازش نوشته چقدر طاقت فرساست

تا مدتها درد می کشیدم 

بعد تو درد می کشد

بعد تو درد می کشد

اون ادم اصلا مهم نیست، بره به درک، گور به گور شه. درد کشیدن خودم رو هیچوقت یادم نمیره. اینه که عذابم میده، چرا باید عذاب می کشیدم، چرا باید بازی میخوردم. تقصیر خودم بود چشمهام رو بستم و الکی اعتماد کردم