یادداشت صد و چهل و دوم

امروز اتفاقی با این شعر برخورد کردم

‏دوست داشتن‌هاى اول صبح

آنجا که هنوز درگیرِ روزمرگى نشده‌اى

آنجا که چشم باز می‌کنى و هواى یار درسر می‌پیچد

عجیب می‌چسبد

فکرش را بکن،

باران هم ببارد!

‎علی قاضی نظام

یه جوری اشک دوید تو چشمهام و بغض راه گلومو بست که نگم براتون.