یادداشت چهل و ششم

 یه خاطره بگم از بچگیم 

یازده سالم بود عروسی دختر یکی از عموهای ناتنی دعوت بودیم ، برای اولین بار والده مثل آدم بزرگها منو نشوند و موهامو درست کرد، اون موقع تازه بابلیس اومده بود، موهامو با بابلیس فر درشت زدن و جلو موهامو هم درست کردن ، خیلی خوشم اومده بود، حتی از لباسم ، تافته نقش دار مد شده بود و برای بالاتنه از یه تافته زمینه مشکی با نقشهای شلوغ روشن همراه با بنفش استفاده کردن و دامنش هم ساتن بفنش ، از این جلو کوتاه و پشت بلندا ، آستین پفی که بالای آستین ، رو بازو ، مثل یه اشک از همون تافته بالاتنه خرجی داده بودن برای هماهنگی و تزیین ، به نسبت سنم بلند بودم و باریک ، خیلی از شمایل خودم خوشم اومده بود، آخه والده و عمه اصلا عادت به این کارا ندارن و تا اون زمان هر عروسی ای رفته بودیم نهایتا موهاشونو یه براشینگ کرده بودن و با یه رژلب حتی بدون رژگونه رفته بودیم مهمونی و همیشه وقتی خانمهای دیگه رو می دیدم که تو عروسی ها همه از آرایشگاه اومده بودن برام عجیب بود که چرا والده اینجوری نیست؟ اون زمان نمی دونستم یه مقداریش برمی گرده به اینکه والده بیچاره به جز اینکه خودش ساده پسنده ، اگر هم میخواست بابت همون ماجراهایی که پیشین براتون تعریف کرده بودم مجبور بود از همه چیز خودش بگذره برای پس انداز کردن

بگذریم

بعد از مجلس ، شب خیلی خسته بودیم ، خب طبیعتا خیلیها با همون موهای درست کرده میخوابن و فردا باز میکنن و حموم میرن ، جنس موهام طوریه که وقتی درست میشه دوام داره و نمی ریزه ، والده اینها هم فکر کنم دو سه برابر معمول تافت زده بودن به موهام ، این بود که صبح که بلند شدم موهام اصلا آخ نگفته بود-البته تو خواب چون خیلی کم غلت می زدم مزید بر علت شده بود برای سالم موندن موهام- جمعه بود ، تو خونه بودیم ، دلم نیومد باز کنم و برم حموم، این دل نیومدن یک هفته تموم طول کشید

فکر کنین حتی مقنعه سر می کردم و مدرسه میرفتم، ولی بعد که والده با پس گردنی خواست موهامو باز و صاف کنه و بفرستتم حموم رسما نصف موهام کنده شد، بعد اون دیگه اجازه ندادم موهامو برای هیچ مجلسی درست کنن، حتی ازدواجم! موهامو جمع کردم و یه کلیپس زدم تو سرم از گلهای تزیینی هم یه تل درست کردم و گذاشتم جلوی موهام ، یه ضد آفتاب زدم و یه رژلب صورتی ملایم ، یه سایه ملایم تر از رژلب، بدون رژگونه حتی! عکسهای ده سال پیش من تو عقد همینه- ساده پرستی والده برای منم نهادینه شد-

پ.ن

خوبم ، فقط خیلی گرفتارم ، گرفتار مسخره بازی مهمونی بازی والده ، برای افطار، دیشب هم تولد مادام بود، صبح اومدن و شب برگشتن، تو گوش گلامپی خوندم که باید براش کادو بخره ، حیف که وقتی با والده رفتن براش طلا بخرن ، چون پنجشنبه عصر بود، اینجا طلا فروشی ها تعطیل میشه، حالا قراره فردا بره براش بخره

رابطه م با ارنست در حد سلام و علیک خلاصه شده

هیچ حسی بهش ندارم، خوب نیست

به شکلی وحشتناک بابت یه حرفی  ازش دلخورم و به خودش هم که تلاش داشت وانمود کنه اوضاع مرتبه و هیچ اتفاقی نیفتاده و با سردیم مواجه شد، گفتم راحتم بذار، این حرکات روی من جواب نمیده

هیچ حرف محبت امیزی نمیخوام بزنه تحت فشار روحیم، نمیخوام بزنه چون وقتی زد توقع واکنش مثبت و جواب تو همون راستا داره که من کلا از هر حسی بهش تهیم

امیدوارم واقعا ولم کنه به حال خودم و بلوا به پا نکنه