یادداشت هفتاد و پنجم

 هستم ، زنده م، ببخشید واقعا ، هر روز و هر روز به خودم میگفتم امروز دیگه یه کم وقت گیر میارم می نویسم و باز نمی شد و واقعا نمی فهمیدم چقدر طولانی شده

تایپ جزوه های دروس  جدیدی که علاوه بر قبلیها تدریسشون رو گرفتم کل وقتمو گرفتن

به کسی نگین،چند هفته پیش هم زدم دستمو سوزوندم این وسط. چسبوندمش به المنت فر برقیمون، البته به روی خودم نیاوردم ، تا روزی که مثلا خوب شد زخمش و بعد فهمیدم چه افتضاحی بار اومده-به شکلی اتفاقی تاول روش پاره شد، بعد چون خونه خواهرم بودیم، هیچ چیزی واسه ضد عفونی باهام نبود و خودمم خیلی جدی نگرفتم ولی با اجازه تون عفونت کرد. نوشتن بیشتر برام سخت شد و تمام مدتی هم که می تونستم تایپ کنم باید جزوه تایپ می کردم- میدونم این توجیه خوبی نیست و باید میومدم شده یه خط هم می نوشتم، اما واقعا دیگه مغزم به این چیزا قد نمیداد-

خلاصه این که روی دستم سیاه و لکه شد و یه وضع خیلی زشتی ، دلم هم نمیخواست اصلا درباره ش صحبت کنم یا کسی چیزی بگه و روحیه م خرابتر شه، پماد ادیب درم استفاده کردم واقعا عالی بود- همون پمادیه که وقتی تربچه سوخته بود براش می زدیم و خیلی زود خوبش کرد و عفونت نکرد و جای سوختگیش رو هم محو کرد-

از طرفی مشکلات خواهرم کم که نشده هیچ مدام زیاد میشه و به همراهش حرص و جوش خوردن من - میدونین این اواخر دیگه داشتم تصمیم میگرفتم فایل صوتی بذارم تو وبلاگ این همه نوشتن خیلی وقت می بره. این مدت هم از بس تایپ کردم مچ دستم حساس شده

حساسیت هم یه مقداریش بر می گرده به فشاری که وقتی میرم یوگا و پیلاتس به مچم میاد کلا خودمو تبدیل کردم به یه ساختمون کلنگی

از اون طرف باز بخاطر زیاد پای سیستم نشستن چشمهام حساس شدن و سر درد میگیرم- قشنگ شده مثل زمان پایان نامه-

از طرف دیگه مطالعه برای آماده شدن واسه تدریس سر کلاسه و کلی وقتمو میگیره

از طرف دیگه عارضم خدمتتون که گزارش سونوم رسید به دو صفحه ، یعنی چی؟ یعنی به سلامتی کیست اضافه کردم، هفته دیگه هم وقت دکتر دارم

از یه طرف دیگه اون هفته عجله داشتم دوش بگیرم و برم کلاس یوگا با ژیلت زدم دوباره همون دستی که سوخته بود رو آش و لاش کردم 

از یه طرف دیگه مساله بیماری ارنست بود و این که جواب آزمایشش رو هفته پیش برد به دکتر نشون داد، گفت هنوزم تو مرحله شک و خطری، باید بری نمونه برداری، هیچی دیگه بخاطر اون هم مقادیری از اعصابم به فنای سگ رفت. امروز نمونه برداری داشته، صبح باهاش صحبت کردم و دیگه خبری ازش نبود و جواب تماس هم نمیداد تا نیم ساعت پیش که نوشت خوبم ، بدنم بی حسه ، دارم استراحت میکنم- سه هفته دیگه جوابش میاد، تا اون موقع هم من هی حرص بخورم-

از همه طرفی نوشتم ، بازم بهم مهلت بدین ، هنوز این جزوه های لعنتی تموم نشدن

در واقع اصلا شب و روزم رو درست و حسابی نمیفهمم، روزا سر کار ، عصرها یوگا و پیلاتس، باقی وقتهای این وسط هم تایپ جزوه و طرح سوال برای کوئیزهای هفتگی، خیلی دور خودمو شلوغ کردم فکر نمی کردم اینجوری تو گل گیر کنم

ناهید جان ، منصوره جان ممنون از خصوصیتون ، دیدم پیایم رو

فاطمه جان جواب دادم برات ممنون ازت